اَلنَّارُ [en-nâr] Maʹrûftur ki âteşe denir. Ve bu mü΄ennestir, baʹzen müzekker olur. Cemʹi أَنْوَارٌ [envâr] gelir ve نِيرَانٌ [nîrân] gelir nûn’un kesriyle ve نِيَرَةٌ [niyeret] gelir, قِرَدَةٌ [ḵiredet] veznlerinde ve نُورٌ [nûr] gelir nûn’un zammı ve vâv’ın meddiyle ve نِيَارٌ [niyâr] gelir nûn’un kesriyle. Ve
نَارٌ [nâr] Gövdeye basılan dâg ve damgaya ıtlâk olunur; yukâlu: مَا نَارُ هَذِهِ الْإِبِلِ أَيْ سِمَتُهَا Ve re΄y ve tedbîre ıtlâk olunur; zulmet-i hayret vaktinde ziyâya teşbîh olunmuştur; ve minhu’l-hadîsu: ḣلاَ تَسْتَضِيؤُوا بِنَارِ أَهْلِ الشِّرْكِḢ أَيْ بِرَأْيِهِمْ
اَلنَّارُ [en-nâr] Âteş maʹnâsına; mü΄ennes-i semâʹîdir, vâvîdir, zîrâ tasgîri نُوَيْرَةٌ [nuveyret] gelir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı