اَلنَّابِلُ [en-nâbil] Okçuya denir. Ve ok atmakta üstâz ve mâhir ve tîr-endâza denir; yukâlu: هُوَ نَابِلٌ وَابْنُ نَابِلٍ أَيْ حَاذِقٌ وَابْنُ حَاذِقٍ Yaʹnî mutlakan bir işte hâzık olana da ıtlâk olunur. Ve “ثَارَ حَابِلُهُمْ عَلَى نَابِلِهِمْ” meseli “ح،ب،ل” mâddesinde beyân olundu.
اَلنَّابِلُ [en-nâbil] (bâ’nın kesriyle) Ok işleyen kimse.Lâkin kıyâs bu idi ki ok işleyene نَبَّالٌ [nebbâl] diyelerdi teşdîd-i bâ ile. Ve
نَابِلٌ [nâbil] Bir işte mâhir olana dahi derler; yukâlu: فُلَانٌ نَابِلٌ وَابْنُ نَابِلٍ أَيْ حَاذِقٌ وَابْنُ حَاذِقٍ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı