اَلنُّضَاضَةُ [en-nuḋâḋat] (ثُمَامَةٌ [šamp;umâmet] vezninde) Bir nesnenin bakiyyesine denir, su olsun gayrı olsun; tekûlu: مَا عِنْدِي إِلاَّ نُضَاضَةٌ مِنْهُ أَيْ بَقِيَّةٌ Ve bir kimsenin en sonraki veledine denir; müzekker ve mü΄ennesi ve tesniye ve cemʹi berâberdir; yukâlu: هُوَ وَهِيَ وَهُمْ نُضَاضَةُ وَلَدِهِ أَيْ آخِرُهُمْ
اَلنُّضَاضَةُ [en-nuḋâḋat] (nûn’un zammıyla) Bir nesnenin bakiyyesi gerek su olsun gerek gayrı olsun. Ve
نُضَاضَةٌ [nuḋâḋat] Bir kimsenin veled-i ahîrine dahi derler; bunda müzekker ve mü΄ennes ve tesniye ve cemʹ berâber olur, عِجْزَةٌ [ʹiczet] ve كِبْرَةٌ [kibret] gibi. Ve عِجْزَةٌ [ʹiczet] ʹayn-ı mühmele ve zâ-i muʹceme ile kezâlik âhir-i velede derler; كِبْرَةٌ [kibret] dahi bu maʹnâyadır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı