اَلنَّصِيلُ [en-neṡîl] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Bir arşın kadar uzun taşa denir ki onunla nesne dakk olunur, dink eli gibi. Ve insânın ve hayvânın ağzının damağına denir. Ve temizlenmiş pâk buğdaya denir. Ve çenelerin altından boyun ile başın kavuştuğu yerde olan mafsala denir; yukâlu: ضَرَبَ نَصِيلَهُ وَهُوَ مَفْصِلُ مَا بَيْنَ الْعُنُقِ وَالرَّأْسِ تَحْتَ اللَّحْيَيْنِ Ve davarın burnunun ve ağzının ucuna denir. Ve ferc-i nisvânda olan lahm-ı zâ΄ide denir. Ve baltaya denir, فَأْسٌ [fe΄s] maʹnâsına. Ve başın tepesine denir.
اَلنَّصِيلُ [en-neṡîl] (nûn’un fethi ve ṡâd’ın kesri ve meddiyle) Boyunla baş arasında olan bir mafsalın ismidir ki çene altındadır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı