Kamus-ı Muhit - الوجع maddesi

اَلْوَجَعُ [el-vecaʹ] (vâv’ın ve cîm’in fethiyle) Ağrıya denir; cemʹi أَوْجَاعٌ [evcâʹ] gelir, أَجْبَالٌ [ecbâl] vezninde ve وِجَاعٌ [vicâʹ] gelir; yukâlu: بِهِ وَجَعٌ أَيْ مَرَضٌ Ve

وَجَعٌ [vecaʹ] Masdar olur ağrıyıp acımak maʹnâsına; yukâlu: وَجِعَ رَأْسُهُ كَسَمِعَ وَوَجَعَ كَوَعَدَ وَهِيَ لُغَيَّةٌ أَيْ لُغَةٌ رَدِيَّةٌ يَوْجَعُ كَيَسْمَعُ وَيَيْجَعُ بِقَلْبِ الْوَاوِ يَاءً وَيَاجَعُ بِقَلْبِهَا أَلِفًا وَبَنُو أَسَدٍ يَقُولُونَ يِيجَعَ بِكَسْرِ الْيَاءِ الْأُولَى وَيُقَالُ يَجِعُ كَيَرِثُ وَجَعًا إِذَا مَرِضَ Ve eğer فُلاَنٌ يَوْجَعُ رَأْسَهُ der isen zamîr-i mansûb getirmeksizin رَأْسٌ kelimesini mansûb edersin ve eğer zamîr-i mansûbla getirir isen يَوْجَعُهُ رَأْسُهُ dersin, رَأْسٌ kelimesinin refʹiyle; bunun ikisi de يَمْنَعُ veznindedir. Kezâlik أَنَا أَيْجَعُ رَأْسِي وَيَوْجَعُنِي رَأْسِي dersin يَمْنَعُ vezninde, يُوجِعُنِي demezsin, zîrâ yâ’nın zammı lahndır.

اَلْوَجِعُ [el-veciʹ] (خَجِلٌ [ḣacil] vezninde ism-i fâʹildir) Marîz maʹnâsınadır. Cemʹi وَجِعُونَ [veciʹûn] gelir ve وَجْعَى [vecʹâ] gelir, سَكْرَى [sekrâ] vezninde ve وَجَاعَى [vecâʹâ] gelir, سَكَارَى [sekârâ] vezninde, kezâlik cemʹ-i mü΄ennesinde وَجَاعَى [vecâʹâ] denir, سَكَارَى [sekârâ] vezninde ve وَجِعَاتٌ [veciʹât] gelir.

Vankulu Lugatı - الوجع maddesi

اَلْوَجَعُ [el-vecaʹ] (fethateynle) Maraz maʹnâsınadır.

اَلْوَجِعُ [el-veciʹ] (vâv’ın fethi ve cîm’in kesriyle) Marîz olan kimse.