اَلْوَحَا [el-veḩâ] (عَصَا [ʹaṡâ] vezninde) ve
اَلْوَحَاةُ [el-veḩât] (حَصَاةٌ [ḩaṡât] vezninde) Bunlar da savt ve âvâza denir. Ve
وَحَا [veḩâ] Bir kavmin seyyid ve zî-şânına denir; yukâlu: هُوَ وَحَا الْقَوْمِ أَيْ سَيِّدُهُمْ Ve âteşe denir. Ve ferişteye denir, melek maʹnâsına. Ve ʹacele ve isrâʹ maʹnâsınadır;bunda medd ile de lügattir; ve minhu kavluhum: اَلْوَحَا اَلْوَحَا أَيِ الْعَجَلَةَ وَالْإِسْرَاعَ Ve bu, fiʹl-i muzmer ile igrâ΄ üzere mansûbdur; ve yukâlu: وَحَى يَحِي وَحًا وَوَحَاءً إِذَا أَسْرَعَ
اَلْوَحَاةُ [el-veḩât] (vezn-i mezbûr üzere) Zikr olunan maʹnâyadır; tekûlu: سَمِعْتُ وَحَاةَ الرَّعْدِ وَهُوَ صَوْتُهُ الْمَمْدُودُ الْخَفِيُّ وَيُقَالُ اَلرَّعْدُ يَحِي وَحَاةً
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı