اَلْوَضِعَةُ [el-veḋiʹat] (فَرِحَةٌ [feriḩat] vezninde) وَضْعٌ [vaḋʹ] maʹnâsından ism-i masdardır, bir nesneyi komağa ve konmasına denir, niteki ضَعَةٌ [ḋaʹat] dahi bu maʹnâyadır ki zikr olundu; ve minhu tekûlu: ضَعِ اللَّبِنَةَ غَيْرَ هَذِهِ الْوَضِعَةِ وَالضَّعَةِ Yaʹnî kerpiçle binâ eden kimseye böyle dersin ki “Kerpicin şu vazıʹnı vazʹ-ı âhere tebdîl eyle” ki bir başka koyuş ile koy demektir.
اَلْوَضْعَةُ [el-vaḋʹat] (vâv’ın fethi ve ḋâd’ın sükûnuyla) ve
اَلْوِضْعَةُ [el-viḋʹat] (vâv’ın kesri ve ḋâd’ın sükûnuyla) ve
اَلْوَضِعَةُ [el-veḋiʹat] (ḋâd’ın kesriyle) Bunlar cümlesi bir maʹnâyadır. Kaçan binâ yapılı olsa yâ taşla yâhûd kerpiçle ضَعْهُ غَيْرَ هَذِهِ الْوَضْعَةِ وَالضَّعَةِ dersin yaʹnî taşın vazʹın yâhûd kerpicin vazʹın vazʹ-ı âhara tebdîl et dersin, pes ضَعَةٌ [ḋaʹat]ta olan hâ vâv’dan ʹıvaz olur. Ve ضَعَةٌ [ḋaʹat] denâ΄et maʹnâsına da gelir, ʹalâ-mâ se-yecî΄u.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı