اَلْيَوْمُ [el-yevm] (قَوْمٌ [ḵavm] vezninde) Maʹrûftur ki gün taʹbîr olunur, Fârisîde rûz denir; cemʹi أَيَّامٌ [eyyâm]dır, aslı أَيْوَامٌ idi. Mü΄ellifin Baṡâ΄ir’de beyânına göre يَوْمٌ [yevm] tulûʹ-ı fecrden gurûb-ı şemse kadar ve نَهَارٌ [nehâr] tulûʹ-ı şemsten muʹteberdir. İntehâ. Ve yukâlu: يَوْمٌ أَيْوَمُ كَلَيْلٍ أَلْيَلَ وَيَوْمٌ يَوِمٌ كَكَتِفٍ وَيَوْمٌ وَوِمٌ كَكَتِفٍ أَيْضًا Vâv yâ’dan mübeddeledir. Ve يَوْمٌ ذُو أَيَّامٍ وَيَوْمٌ ذُو أَيَاوِيمَ أَيْ شَدِيدٌ أَوْ آخِرُ يَوْمٍ فِي الشَّهْرِ Yaʹnî şiddet ve mihnetli gün yâhûd selḣ günü demektir. Ve ʹArablar أَيَّامُ اللهِ derler, نِعَمُ اللهِ maʹnâsına ki hâliyyet ve mahalliyyet iʹtibârıyladır; tekûlu: ذَكَرَهُمْ بِأَيَّامِ اللهِ أَيْ بِنِعَمِهِ تَعالَى
اَلْيَوْمُ [el-yevm] (yâ’nın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Gün ki maʹrûftur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı