اَلْبَقْطُ [el-baḵṯ] (bâ’nın fethi ve ḵâf’ın sükûnuyla) Hânenin hırt mırt esbâb ve edevâtına denir; yukâlu: نَقَلَ بَقْطَ الْبَيْتِ أَيْ قُمَاشَهُ Ve
بَقْطٌ [baḵṯ] Masdar olur, emtiʹa ve esbâbı yük eylemek için biriktirip bağlamak maʹnâsınadır; yukâlu: بَقَطَ مَتَاعَهُ بَقْطًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا جَمَعَهُ وَحَزَمَهُ لِيَرْتَحِلَ Ve bir kimse bâg ve bostânını bir âher adama sülüs yâhûd rubʹ-ı hâsılına mutasarrıf olmak şartıyla ihâle eylemek maʹnâsınadır ki bâgçevân bostânda bir sene işleyip levâzımını tanzîm ve iʹmâl eyledikte mahsûlünün sülüsünü yâ rubʹunu kendisine şart ve tefvîz eylemekten ʹibârettir; yukâlu: بَقَطَ الرَّجُلُ بُسْتَانَهُ إِلَيْهِ إِذَا أَعْطَاهُ عَلَى الثُّلُثِ وَالرُّبُعِ Ve dağıtmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَقَطَ مَتَاعَهُ إِذَا فَرَّقَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı