اَلْبُقْعُ [el-buḵʹ] (bâ’nın zammıyla) Kuyudan su çeken kimselere denir; maʹnâ-yı ahîrden me΄hûzdur; بَاقِعٌ [bâḵiʹ] müfredidir. Ve
بُقْعٌ [Buḵʹ] Medîne’de bir kuyu ismidir, ʹalâ-kavlin nakb-ı Benî Dînâr’dan vâki suvatın ismidir. Ve Şâm’da Kelb kabîlesi diyârında bir mevziʹ adadır. Ve
بُقْعٌ [buḵʹ] أَبْقَعُ [ebḵaʹ] lafzından cemʹ olur ki alaca nesnelere denir. Ve minhu kavlu’l-Ḩaccâc ešamp;-Šeḵafî: رَأَيْتُ قَوْمًا بُقْعًا أَيْ عَلَيْهِمْ ثِيَابٌ مُرَقَّعَةٌ Yaʹnî “üzerlerinde yamalı libâsları var idi.” Bu cihetle alaca nesneye teşbîh eylemiştir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı