اَلْبُكَاءُ [el-bukâ΄] (bâ’nın zammı ve elifin meddiyle) ve
اَلْبُكَا [el-bukâ] (kasr ile) Ağlamak maʹnâsınadır; yukâlu: بَكَى الرَّجُلُ يَبْكِي بُكَاءً وَبُكًا إِذَا أَسَالَ الدَّمْعَ مِنْ عَيْنِهِ حُزْنًا ve yukâlu: بَكَاهُ بُكَاءً أَيْ بَكَى عَلَيْهِ وَرَثَاهُ Şârih der ki baʹzılar memdûdeyi savta ve maksûreyi seyelân-ı demʹe tahsîs eylediler. Ve
بُكَا [bukâ] Âhenk ve tegannî eylemek maʹnâsına olmakla zıdd olur; yukâlu: بَكَى الرَّجُلُ إِذَا غَنَّى
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı