بَنَاتُ نَعْشٍ [Benâtu Naʹş] Felekte iki sûrette biri Benâtu Naʹşu’l-Kubrâ’dır ki kutb-ı şimâlî semtinde Dübb-i Ekber sûretinde merkûz yedi kevkebden ʹibârettir, Türkîde Yediger taʹbîr olunur. Dördüne Naʹş derler, murabbaʹu’ş-şekl olduğu için ve üçüne Benât ıtlâk ederler. Ve birisi Benâtu Naʹşu’ṡ-Ṡuġrâ’dır ki Dübb-i Aṡġar sûretinde kezâlik yedi kevkebdir. Bunların müfredinde إِبْنُ نَعْشٍ [İbnu Naʹş] denir. Onun için baʹzı eşʹârda بَنُو نَعْشٍ [Benû Naʹş] ʹunvânıyla vârid olmuştur. Ve bunda نَعْشٌ [naʹş] kelimesi nekre olarak munsarıf olur, maʹrife olduğu hâlde olmaz. Şârih der ki Sîbeveyhi ile Ferrâ΄ bunun maʹrife ve te΄nîs ʹilletleriyle ʹadem-i insirâfına zâhib oldular.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı