اَلْبُوقُ [el-bûḵ] (bâ’nın zammıyla) Boruya ve nefîre denir ki düdük gibi çalarlar. Ve bâtıl ve beyhûde nesneye ıtlâk olunur; yukâlu: جَاءَ بِالْبُوقِ أَيْ بِالْبَاطِلِ Ve düzme sırf yalan söze ıtlâk olunur; yukâlu: نَطَقَ بُوقًا أَيْ زُورًا Ve aslâ sır saklamaz olan şahsa ıtlâk olunur; bunda fethle da zebân-zededir. Ve değirmencilerin kuş minkârı şeklinde çaldıkları boruya denir, Bektâşîlerin boynuzları gibi; müfredleri بُوقَةٌ [bûḵat]tır. Ve
بُوقَةٌ [bûḵat] Birden nüzûl eden boğanaklı yağmura denir yâhûd pek şedîd ve münker yağmura denir; cemʹi بُوَقٌ [buvaḵ] gelir, صُرَدٌ [ṡurad] vezninde; tekûlu: أَصَابَتْنَا بُوقَةٌ مِنَ الْمَطَرِ أَيْ دُفْعَةٌ مِنْهُ شَدِيدَةٌ أَوْ مُنْكَرَةٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı