تَأَبَّطَ شَرًّ [Te΄ebbeṯa Şerren] Šâbit b. Câbir el-Fehmî nâm kimsenin ismi idi, تَأَبَّطَ شَرًّا [te΄ebbeṯa şerren] ile tesmiye olunduğuna bâʹis bu idi ki koltuğundan kılıcı gitmez idi; tekûlu: جَاءَنِي تَأَبَّطَ شَرًّا وَمَرَرْتُ بِتَأَبَطَّ شَرًّا Yaʹnî hâli üzere terk edip tagyîr etmezsin, zîrâ fiʹlden isme nakl etmezsin, belki fiʹl ve fâʹil cümlesiyle tesmiye edersin, pes aslı üzere hikâyet edip tagyîr olunmamak vâcib olur. Ve her cümle ki onunla tesmiye oluna, cümlesinde hâl böyledir, بَرَقَ نَحْرُهُ ve ذَرَّى حَبًّا gibi meselâ. Ve eger mezbûru tesniye ve cemʹ etmek dilesen جَاءَنِي ذَوَا تَأَبَّطَ شَرًّا وَذَوُو تَأَبَّطَ شَرًّا dersin yâhûd كِلَاهُمَا ve كُلُّهُمْ dersin te΄kîd tarîkiyle velâkin وَكِلَاهُمَا ve كُلُّهُمْ geldikte ذُو yâhûd ذُو mislli kelâmda melhûz olmayınca olmaz, meselâ جَاءَنِي تَأَبَّطَ شَرًّا كِلَاهُمَا desen جَاءَنِي مَدْلُولًا تَأَبَّطَ شَرًّا takdîrinde olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı