اَلتُّخُومُ [et-tuḣûm] (tâ’nın ve ḣâ-yı muʹcemenin zammıyla) İki arzın beynini fasl eden sınıra denir, Fârisîde merz derler, gerek nişân-ı mansûb ve gerek hadd-i muʹayyen olsun. Ve bu mü΄ennestir;cemʹi تُخُومٌ [tuḣûm] gelir müfredi gibi ve تُخُمٌ [tuḣum] gelir,عُنُقٌ [ʹunuḵ] vezninde ve ʹalâ-kavlin تُخُومٌ [tuḣûm] cemʹdir, müfredi تُخْمٌ [tuḣm]dur tâ’nın zammıyla, kezâlik تَخْمٌ [taḣm] ve تَخُومَةٌ [teḣûmet]tir tâ’ların fethiyle. Ve
تُخُومٌ [tuḣûm] İnsânın murâd ve dil-hâhı olan hâle denir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı