اَللَّمْحُ [el-lemḩ] (lâm’ın fethi ve mîm’in sükûnuyla) Bir nesneye lemʹa-i berk gibi çalıp alma bakmak maʹnâsınadır ki nazar-ı manzûrun künh ve tamâmına müteʹallik olmaz; yukâlu: لَمَحَ إِلَيْهِ لَمْحًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا اخْتَلَسَ النَّظَرَ يَعْنِي أَبْصَرَهُ بِنَظَرٍ خَفِيفٍ Ve
لَمْحٌ [lemḩ] ve
لَمَحَانٌ [lemeḩân] (fetehâtla) ve
تَلْمَاحٌ [telmâḩ] (tâ’nın fethiyle) Yaldıramak maʹnâsınadır; yukâlu: لَمَحَ الْبَرْقُ وَالنَّجْمُ لَمْحًا وَلَمَحَانًا وَتَلْمَاحًا إِذَا لَمَعَا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı