اَلتَّكْوِيرُ [et-tekvîr] (ʹalâ-vezni اَلتَّكْرِيم [et-tekrîm]) Metâʹı bir yere cemʹ edip bağlamak. Ve bir nesneyi müctemiʹan bırakmağa dahi derler; yukâlu: طَعَنَهُ فَكَوَّرَهُ إِذَا أَلْقَاهُ مُجْتَمِعًا Ve
تَكْوِيرٌ [tekvîr] Dülbend sarmağa da derler, كَوْرٌ [kevr] maʹnâsına. Ve
تَكْوِيرُ اللَّيْلِ عَلَى النَّهَارِ [tekvîru’l-leyli ʹale’n-nehâr] Gecenin gündüzü setr etmesine derler. Ve baʹzılar eyitti: تَكْوِيرٌ [tekvîr] gecenin gündüz üzerine ziyâde olmasıdır, gündüzden geceye katılmakla. Ve kavluhu taʹâlâ: ﴿إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ﴾ (التكوير 1) Kâle İbn ʹAbbâs “غُوِّرَتْ” أَيْ أُزِيلَتْ وَكُتِمَتْ Ve kâle Ḵatâde: ذَهَبَ ضَوْءُهَا Ve kâle Ebû ʹUbeyde: “كُوِّرَتْ” مِثْلَ تَكْوِيرِ الْعِمَامَةِ تُلَفُّ فَتُمْحَى Yaʹnî sararsın bozarsın.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı