اَلثَّعْبُ [ešamp;-šamp;aʹb] (šamp;â’nın fethi ve ʹayn’ın sükûnuyla) Akıtmak maʹnâsınadır, lâkin pınar ve ayazma makûlesinden ve oluk ve havuz ayağı gibi yerden kaynayıp coşkun çıkarak akıtmağa mahsûstur; yukâlu: ثَعَبَ الْمَاءَ وَالدَّمَ ثَعْبًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ اِذَا فَجَرَهُ Ve
ثَعْبٌ [šamp;aʹb] Mübalâgaten vasf olur, akıcı, sâ΄il maʹnâsına, ke-mâ se-yuzkeru. Ve derenin su akacak yerine denir, مَسِيلُ الْوَادِي maʹnâsına. Cemʹi ثُعْبَانٌ [šamp;uʹbân] gelir, بُطْنَانٌ [buṯnân] vezninde.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı