Kamus-ı Muhit - جداء maddesi

اَلْجَدَّاءُ [el-ceddâ΄] (cîm’in fethi ve dâl’ın teşdîdiyle) Memesi küçük olan hatuna denir; yukâlu: إِمْرَأَةٌ جَدَّاءُ إِذَا كَانَتْ صَغِيرَةَ الثَّدْيِ Ve kulağı kesik dâbbe ve mâşiyeye denir. Ve bir ʹârıza sebebiyle sütü çekilmiş hayvâna denir; yukâlu: شَاةٌ جَدَّاءُ إِذَا كَانَتْ ذَاهِبَةَ اللَّبَنِ Ve aslâ su kısmı olmayan beyâbâna denir; yukâlu: فَلاَةٌ جَدَّاءُ أَيْ لاَ مَاءَ فِيهَا Ve

جَدَّاءُ [Ceddâ΄] Ḩicâz’da bir karye adıdır.

جِدَّاءُ [Ciddâ΄] (cîm’in kesriyle) Ṯâ΄if türâbında el ayası gibi düz ve aslâ tesettür edecek ve kuytulanacak şecer ve hacer makûlesi nesnesi yok açık bir mevziʹ ismidir ve ona جِدَّ [Cidde] ve جِدَّانَ [Ciddân] dahi derler. Bu münâsebetle ʹArablar mültebis ve müştebih ve meşkûk olduktan sonra vâzıh ve müstebân olan mâdde hakkında mesel tarîkiyle ḣصَرَّحَتْ جِدَّاءُ وَبِجِدَّاءَḢ ve ḣبِجِدٍّḢ insirâfla ve ḣبِجِدَّḢ ʹadem-i insirâfla ve “بِجِدَّانَ” derler, وَضَحَ بَعْدَ الْإِلْتِبَاسِ maʹnâsına. Terkîb-i evvele göre tâ-i te΄nîs جِدَّاءُ zamîridir, terâkîb-i ahîreye göre kıssadan yâhûd huttadan ʹibârettir ve جِدَّ lafzında insiraf مَوْضِعٌ [mevḋiʹ] ve ʹadem-i insirâf بُقْعَةٌ [buḵʹat] iʹtibârıyladır.

Vankulu Lugatı - جداء maddesi

اَلْجَدَّاءُ [el-ceddâ΄] (cîm’in fethiyle ve elif-i memdûde ile) Memesi küçük olan ʹavret, sagîretü’s-sedy maʹnâsına. Ve

جَدَّاءُ [ceddâ΄] Susuz sahraya dahi derler; yukâlu: هَذِهِ فَلَاةٌ جَدَّاءُ أَيْ لَا مَاءَ بِهَا