Kamus-ı Muhit - جحفة maddesi

اَلْجُحْفَةُ [el-cuḩfet] (غُرْفَةٌ [ġurfet] vezninde) Kuyudan çekilip götürülen suya, ʹalâ-kavlin kuyunun dibinde kalan su bakiyyesine denir. Ve kabı doldurmayacak kadar azca tiride denir ki kap içre ola; yukâlu: فِي الْإِنَاءِ جُحْفَةٌ مِنَ الثَّرِيدِ وَهِيَ يَسِيرُ مِنْهُ فِي الْإِنَاءِ لاَ يَمْلَؤُهُ Ve merʹânın bir ucunda ve bir köşesinde kalan bir mikdârca çayırlık parçasına denir. Ve bir avuç yâhûd el dolusu taʹâma denir; tekûlu: أَكَلْتُ جُحْفَةً مِنَ الطَّعَامِ أَيْ غُرْفَةً مِنْهُ أَوْ مِلْءَ الْيَدِ Ve

جُحْفَةُ [Cuḩfet] Şâm huccâcının mîkâtı olan mevziʹin ismidir ki Mekke’ye seksen iki mîl mesâfede vâkiʹdir. Selefte bir cemʹiyyetli karye idi ki ona مَهْيَعَةُ [Mehyeʹat] derler idi. İhve-i ʹÂd olan Benû ʹAbîl kabîlesini kavm-i ʹAmâlîḵ Yešamp;rib-zemînden ihrâc ettiklerinde mahall-i mezbûra nezîl olup nâgâh bir gün seylü’l- cuḩâf zuhûr ve mecmûʹunu إِجْتِحَافٌ [ictiḩâf] yaʹnî alıp götürüp telef ve tebâh eylemekle جُحْفَةُ [Cuḩfet] tesmiye olunmuştur.

Vankulu Lugatı - جحفة maddesi

جُحْفَةُ [Cuḩfet] (cîm’in zammı ve ḩâ’nın sükûnuyla) Mekke ile Medîne arasında olan mevziʹdir ki o Şâm huccâcının mîkâtıdır. Ve onun ismi مَهْيَعَةُ [Mehyeʹat] idi mîm’in ve yâ’nın fethiyle, ehlini sel götürdüğü için جُحْفَةُ [Cuḩfet] dediler. Ve

جُحْفَةٌ [cuḩfet] Bir pâre tirit maʹnâsına da gelir; kâlû: أَتَى بِقَصْعَةٍ لَيْسَ فِيهَا إِلَّا جُحْفَةٌ Yaʹnî “Tiritle getirdiği çanak dolu değil idi.” Kezâ fî baʹzi nüsahi’ṡ-Ṡiḩâḩ.