ḩacâ ~ حَجَى

Kamus-ı Muhit - حجى maddesi

اَلْحَجَى [el-ḩacâ] (عَصَا [ʹaṡâ] vezninde) Nâhiye maʹnâsınadır; cemʹi أَحْجاءٌ [aḩcâ΄] gelir. Ve yağmur katrelerinden suyun yüzünde peydâ olan kabarcıklara denir; müfredi حَجَاةٌ [ḩacât]tır, حَصَاةٌ [ḩaṡât] gibi. Ve Mecûs tâ΄ifesinin zemzemelerine denir ki mâddesinde beyân olundu. Ve masdar olur, bir nesneye aslâ münfekk olmamak vech üzere düşkün, harîs olmak maʹnâsınadır; yukâlu: حَجِيَ بِهِ حَجًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا أُولِعَ بِهِ وَلَزِمَهُ Ve seğirtmek maʹnâsına olmakla zıdd olur; yukâlu: حَجِيَ الرَّجُلُ إِذَا عَدَا Lâkin zıddiyyeti manzûrun fîhtir. Ve

حَجَى [ḩacâ] Vasf olur, cedîr ve revâ maʹnâsına, ke-mâ se-yuzkeru.

Vankulu Lugatı - حجى maddesi

اَلْحَجَى [el-ḩacâ] (ḩâ’nın fethi ve elifin kasrıyla) Cemʹi, zikr olunan kabarcıklar maʹnâsına. Ve

حَجَى [ḩacâ] Nâhiye maʹnâsına dahi gelir.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı