اَلْحَجْوُ [el-ḩacv] (ḩâ’nın fethi ve cîm’in sükûnuyla) Bir nesneye buhl etmek; tekûlu: حَجَوْتُ بِالشَّيْءِ إِذَا ضَنِنْتَ بِهِ Yaʹnî buhl eylesen. Ve gâh olur bu sebebden recüle dahi حَجْوَةُ [ḩacvet] tesmiye olunur. Ve
حَجْوٌ [ḩacv] Yel gemi sürmeğe dahi derler; yukâlu: حَجَتِ الرِّيحُ السَّفِينَةَ إِذَا سَاقَتْهَا Ve
حَجْوٌ [ḩacv] Zann etmek maʹnâsına da gelir; yukâlu: إِنِّي أَحْجُو بِهِ خَيْرًا أَيْ أَظُنُّ Ve cezâ kılmak maʹnâsına dahi gelir; yukâlu: حَجَا الرَّجُلُ الْقَوْمَ كَذَا وَكَذَا أَيْ جَزَاهُمْ وَظَنَّهُمْ كَذَلِكَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı