ذَيْتَ [žeyte] (žâl’ın fethi ve yâ’nın sükûnu ve tâ’nın feth üzere binâsıyla) Hadîsten kinâyedir; tekûlu: قَالَ فُلَانٌ ذَيْتَ وَذَيْتَ Yaʹnî “Şöyle şöyle dedi.” Pes ذَيْتَ وَذَيْتَ hadîsten kinâye olmakta كَيْتَ وَكَيْتَ gibidir ʹadedden kinâye olmakta. Ve ذَيْتَ [žeyte] kelimesinin aslı ذَيْوٌ dir, ʹayn’ın sükûnuyla فَعْلٌ [faʹl] vezni üzere vâv hazf olunup harfeyn üzere kaldıkta yâ teşdîd olundu ki كَيٌّ [keyy] kelimesinde teşdîd olunduğu gibi ism kılındığı hâlde baʹdehu teşdîdden tâ ʹıvaz verildi. Ve eger tâ’yı giderip hâ getirsen teşdîdi geri getirip ذَيَّتْ ve ذَيَّهْ dersin.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı