اَلذُّيُولُ [ež-žuyûl] (zammeteynle) Kezâlik cemʹi. Ve
ذَيْلُ الرِّيحِ [žeylu’r-rîḩ] Rüzgârın yer yüzünde esenidir. Ve
ذَيْلٌ [žeyl] Salınıp eteği yere sürüyerek yürümeğe dahi derler; yukâlu: ذَالَتِ الْمَرْأَةُ تَذِيلُ إِذَا جَرَّتْ ذَيْلَهَا عَلَى الْأَرْضِ وَتَبَخْتَرَتْ Ve
أَذْيَالٌ [ežyâl] Halkın evâhirine dahi derler; minhu kavluhum: جَاءَ أَذْيَالٌ مِنَ النَّاسِ أَيْ أَوَاخِرُ مِنْهُمْ قَلِيلٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı