رِجْلُ الغُرَابِ [riclu’l-ġurâb] Bir nevʹ sargıdır ki devenin memesini sararlar ki yavrusu emmeğe kâdir olamaz. Bu maʹnâdandır ki ʹArablar bir kimseye maʹâş yâ sâ΄ir bir mâdde zımnında pek şiddet ve müzâyaḵa ve mihnet ʹârız olsa صُرَّ عَلَيْهِ رِجْلُ الْغُرَابِ derler. Ve
رِجْلُ الْغُرَابِ [riclu’l-ġurâb] Bir cins nebât adıdır ki lisân-ı Berberîde آطْرِيلاَل [aṯrîlâl] derler, sâkı ve kıtʹası ve kökü dere otuna şebîh olur, Türkîde kuzgun ayağı ve hilâl otu taʹbîr olunur, lâkin bunun çiçeği beyâz olup ve maydanoz tohumuna şebîh tohumları tutar. Baras ʹilletine mübtelâ olanlar bu tohumdan külle-yevmin bir dirhem sahk ve ʹasel ile halt eyledikten sonra tenâvül edip ve şemsin karşısında oturup baras olan mevziʹleri âfitâba keşf edeler. Ve baʹzen ona rubʹ dirhem âkırkarhâ dahi izâfe ederler ve o hâlde su içmeyip terleyeler, hemân o gün nihâyeti üçüncü güne dek baras olan mevziʹler kabarıp sarı sular defʹ eyledikten sonra bi’l-külliyye mündefiʹ olur.
رِجْلُ الْغُرَابِ [riclu’l-ġurâbi] Bir nevʹ sargıdır ki devenin memesine bağlarlar, yavrusu emmesin diye.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı