اَلرَّجَبُ [er-receb] (râ’nın ve cîm’in fethiyle) Bir nesneden belinleyip korkmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَجِبَ مِنْهُ رَجَبًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا فَزِعَ Ve utanmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَجِبَ مِنْهُأَيِاسْتَحْيَا Ve bir kimseden heybetlenip yaʹnî gözüne pek büyük ve mehîb görünmekle ona taʹzîm ve tebcîl eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: رَجِبَ فُلاَنًا إِذَا هاَبَهُ وَعَظَّمَهُ Ve
رَجَبٌ [receb] Şühur-ı isnâ-ʹaşereden şehr-i maʹrûf ismidir ki maʹnâ-yı mezbûrdan me΄hûzdur, zîrâ Câhiliyyet’te ona pek taʹzîm ederler idi. Cemʹi أَرْجَابٌ [ercâb] gelir, أَسْبَابٌ [esbâb] gibi ve رِجَابٌ [ricâb] gelir râ’nın kesriyle ve رَجَبَاتٌ [recebât] gelir fetehâtla. Miṡbâḩ’ta munsarıf olmak üzere mersûmdur. Ve ʹinde’l-baʹz gayr-i munsarıftır, muʹarref bi’l-lâm olan اَلرَّجَبُ [er-receb] kelimesinden maʹdûddur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı