الظِّمْءُ [eż-żim΄] (żâ’nın kesriyle) Zikr olunan maʹnâlardan ismdir; susuzluk hâletine denir. Ve ârzû ve iştiyâk maʹnâsına olur. Ve
ظِمْءٌ [żim΄] Deve kısmının bir kerre su içtikten sonra yâhûd suya götürüldükten sonra ikinci defʹası meyânında mümtedd olan zamâna ıtlâk olunur ki o vakte kadar susuzluğu müddettir. Baʹzı üç ve dört günde bir suvarılıp ve kimi beş ve altı günde ve on güne kadar iʹtiyâd ederler. Ve
ظِمْءُ الْحَيَاةِ [żim΄u’l-ḩayât] Hîn-i vilâdetten mevte kadar mümtedd olan zamâna ıtlâk olunur; ve mine’l-evveli’l-meselu: “مَا بَقِيَ مِنْهُ إِلاَّ ظِمْءُ الْحِمَارِ” Yaʹnî “Onun zamân-ı hayâtından hemân ân-ı yesîr kalmıştır”, zîrâ devâbb nevʹinde hımârdan çabuk susayan hayvân yoktur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı