اَلطَّوْعُ [eṯ-ṯavʹ] (نَوْعٌ [nevʹ] vezninde) Münkâd olmak maʹnâsınadır; yukâlu: طَاعَ لَهُ يَطُوعُ وَطَاعَ يَطَاعُ طَوْعًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالرَّابِعِ إِذَا انْقَادَ لَهُ Ve merʹâ vüsʹatli olmakla her mahallinden otlaması mümkin olmak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: طاَعَ لَهُ الْمَرْتَعُ إِذَا أَمْكَنَهُ أَيِ اتَّسَعَ وَأَمْكَنَهُ رَعْيَهُ حَيْثُ شَاءَ Ve
طَوْعٌ [ṯavʹ] Mübâlagaten mutîʹ ve münkâd maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: هُوَ طَوْعُ يَدَيْكَ أَيْ مُنْقَادٌ لَكَ Ve dizgini elde kullanması ve yedeğe gelmesi sehl ve râm olan ata طَوْعُ الْعِنَانِ [ṯavʹu’l-ʹinân] ıtlâk olunur; yukâlu: فَرَسٌ طَوْعُ الْعِنَانِ أَيْ سَهْلٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı