اَلْعَقِيلَةُ [el-ʹaḵîlet] (سَفِينَةٌ [sefînet] vezninde) Kerîme ve muhaddere olan hatuna denir, gûyâ ki kendi nefsini hâricden ʹakl ve menʹ ve hirâset eder; yukâlu: هِيَ عَقِيلَةٌ بَيْنَ قَوْمِهَا أَيْ كَرِيمَةٌ مُخَدَّرَةٌ Ve عَقِيلَةُ الْقَوْمِ [ʹaḵîletu’l-ḵavm] bir kavmin seyyid ve zî-şânına ıtlâk olunur. Asl عَقِيلَةٌ [ʹaḵîlet] maʹnâ-yı evvele mevzûʹdur, baʹdehu mutlakan ʹazîz ve nefîs adama ve nesneye tevsîʹ olundu; müzekkerde tâ΄ ismiyyete yâhûd mübâlagaya mahmûl olur; yukâlu: هُوَ عَقِيلَةُ قَوْمِهِ أَيْ سَيِّدُهُمْ Ve her nesnenin enfes ve ekremine ıtlâk olunur. Ve عَقِيلَةُ الْبَحْرِ [ʹaḵîletu’l-baḩr] şâh-dâne inciye denir. Ve
عَقِيلَةٌ [ʹaḵîlet] Be-gâyet cinsi pâk deveye denir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı