اَلْعِمَامَةُ [el-ʹimâmet] (كِتَابَةٌ [kitâbet] vezninde) Cenkte başa giyilen tolgaya denir, مِغْفَرٌ [miġfer] maʹnâsına. Ve zırh külâhına denir ki ışık taʹbîr olunur, بَيْضَةٌ [beyḋat] maʹnâsına. Ve başa sarılan sarığa denir, cemʹi عَمَائِمُ [ʹamâ΄im] ve عِمَامٌ [ʹimâm] gelir ʹayn’ın kesriyle. Ve ʹArablar filân emn ve refâh ve âsâyiş buldu diyecek yerde أَرْخَى عِمَامَتَهُ derler, zîrâ irhâ-i ʹimâmet safâ ve inbisât hengâmında olur. Ve
عِمَامَةٌ [ʹimâmet] Sal taʹbîr olunan şey΄e denir ki ağaçları çatıp bağladıktan sonra kayık gibi üstüne binip onunla bahr ve nehri ʹubûr ederler; yukâlu: عَبَرَ النَّهْرَ عَلَى الْعِمَامَةِ وَهِيَ عِيدَانٌ مَشْدُودَةٌ يُعْبَرُ عَلَيْهَا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı