اَلْعِنَاجُ [el-ʹinâc] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Şol ipe denir ki büyük kovanın aşağısına bend ettikten sonra bir ucunu götürüp kovanın ağızında olan ağaca bend ederler, tâ ki kulplara pek zor gelmeyip ve kulplar yâhûd âher ip koptukta bu kovayı zabt eder. Ve hafîf olan kovanın عِنَاجٌ [ʹinâc]ı şol sicimdir ki kovanın bir kulağı onunla kovanın ağacına bend olunur. Bu maʹnâdandır ki bî-fikr ü reviyyet tefevvüh olunan nâ-mazbût söze ʹArablar قَوْلٌ لاَ عِنَاجَ لَهُ derler. Ve
عِنَاجٌ [ʹinâc] Omurga kemiklerine ve bele ʹârız olan ağrıya denir. Ve emr ve maslahata ıtlâk olunur, tasarruf münâsebetiyle; yukâlu: عِنَاجُ فُلاَنٍ إِلَى فُلاَنٍ أَيْ أَمْرُهُ إِلَيْهِ يَعْنِي يَتَصَرَّفُ بِهِ Ve مِلاَكُ اْلأَمْرِ [milâku’l-emr] maʹnâsınadır ki bir işin kıvâm ve devâmına medâr ve mübtenâ olan nesneden ve o işin müdîr ve müdebbiri olan kimseden ʹibârettir; yukâlu: هَذَا عِنَاجُ أَمْرِكَ وَفُلاَنٌ عِنَاجُ أَمْرِكَ أَيْ مِلاَكُهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı