اَلْفَتَخُ [el-fetaḣ] (fethateynle) Mefâsıl-ı aʹzâ mülâyim ve gevşek olmak maʹnâsınadır, ʹalâ-kavlin el ayası ve taban tavîl ve ʹarîz olmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَتِخَ الرِّجْلُ فَتَخًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا اسْتَرْخَتْ مَفَاصِلُهَا وَلاَنَتْ أَوْ كَانَ عَرِيضَ الْكَفِّ وَالْقَدَمِ فِي طُولِهِمَا Ve
فَتَخٌ [fetaḣ] Baʹzı deve kısmının hılkî dizlerinde ve inciklerinde olan eğriliğe şebîh hâlete denir ki nevʹan eğrice görünür. Hılkî olan eğriliğe طَرَقٌ [ṯaraḵ] denir. Ve
فَتَخٌ [fetaḣ] Sedâsı olmayan çınrağıya ve def puluna denir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı