فَارَانُ [Fârân] Ḩicâz’da bir niçe cibâldir ki Tevrât’ta mezkûrlardır; muhaddisînden Bekr b. el-Ḵâsim el-Fârânî ona mensûbdur. Mü΄ellifin Tevrât’ta mezkûrdur dediğinden murâd işbu mantûk-ı şerîftir: “جَاءَ اللهُ مِنْ جَبَلِ سَيْنَاءَ وَأَشْرَقَ مِنْ جَبَلٍ سَاغِينَ وَاسْتَعْلَنَ مِنْ جِبَالِ فَارَانَ وَمَعَهُ جَمَاعَةٌ مِنْ جِبَالِ فَارَانَ” Burada جَاءَ اللهُ kavli جَاءَ أَمْرُ اللهِ takdîrindedir ki Mûsâ ʹaleyhi’s-selâm onda Tevrât inzâliyle emr ve şerʹinin vürûdundan ʹibârettir. Ve جَبَلُ سَاغِينَ Rûm’da bir dağın adıdır, ondan işrâkı ʹÎsâ ʹaleyhi’s-selâma İncîl inzâlinden kinâyettir. Ve جِبَالُ فَارَانَ istiʹlânı Furḵân’ı inzâlinden ve onda Hazret-i Muḩammed ʹaleyhi’s-salâtu ve’s-selâmın biʹsetinden ʹibârettir. Pes Tevrât’ta Hazret-i Muḩammed’in zuhûr-ı şerʹinden kemâl-i zuhûru müşʹir olan “istiʹlân” ile taʹbîr ve tebşîr olundu.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı