اَلْقَطَوَاتُ [el-ḵaṯavât] (fethateynle) Cemʹi, Kisâ΄î rivâyeti üzere, mezbûr eyitti: Gâh olur قَطَيَاتٌ [ḵaṯayât] ve لَهَيَاتٌ [leheyât] dahi derler. Ve لَهَاةٌ [lehât] küçük dile derler ki ağız nihâyet bulduğu yerde olur. Ve bunun yâ’yla cemʹ olunmasının vechi budur ki bunda فَعَلْتُ kesîr değildir, yaʹnî bundan fiʹl müştakk olmak ve o fiʹlde zâhir olmak çok vâkiʹ olmaz.Pes şol elif ki aslı vâv’dır, yâ’ya kalb olunup قَطَيَاتٌ [ḵaṯayât] derler hilâf-ı غَزَوَاتٌ [ġazevât] ki غَزَيَاتٌ câ΄iz değildir, zîrâ غَزَوْتُ ve أَغْزُو kelimelerinin vâv’la istiʹmâli kelâmda maʹrûftur. Ve
قَطَاةٌ [ḵaṯât] Davarın sağrısında artlaşan kimsenin bindiği yere dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı