اَلْقَوْرُ [el-ḵavr] (جَوْرٌ [cevr] vezninde) Bir kimse ayağının sesi işitilmemek için ayaklarının uçlarını basarak yürümek maʹnâsınadır; yukâlu: قَارَ الرَّجُلُ يَقُورُ قَوْرًا إِذَا مَشَى عَلَى أَطْرَافِ قَدَمَيْهِ لِئَلاَّ يُسْمَعَ صَوْتُهُمَا Ve sayyâd sayd için mansûbe kurmak maʹnâsınadır; yukâlu: قَارَ الصَّائِدُ الصَّيْدَ إِذَا خَتَلَهُ Ve bir nesneyi ortasından değirmi olarak oyarak kesmek maʹnâsınadır, karpuzun ibtidâ başından değirmice kesmek gibi; yukâlu: قَارَ الشَّيْءَ إِذَا قَطَعَهُ مِنْ وَسَطِهِ خَرْقًا مُسْتَدِيرًا Ve hitân eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: قَارَ الْمَرْأَةَ إِذَا خَتَنَهَا Ve
قَوْرٌ [ḵavr] Tâze pamuktan bükülmüş iyi ve güzel ipe ve urgana denir. Ve tâze pamuğa denir, ʹalâ-kavlin senesinde zerʹ olunmuş olan pamuğa denir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı