اَلْكَلْمُ [el-kelm] (kâf’ın fethi ve lâm’ın sükûnuyla) Yaraya denir, جُرْحٌ [curḩ] maʹnâsınadır; cemʹi كُلُومٌ [kulûm]dur ve كِلَامٌ [kilâm]dır kâf’ın kesriyle yukâlu: وَضَعَ الْمَرْهَمَ عَلَى كَلْمِهِ أَيْ جُرْحِهِ Ve
كَلْمٌ [kelm] Masdar olur, yaralamak maʹnâsına; yukâlu: كَلَمَهُ كَلْمًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا جَرَحَهُ
اَلْكِلَامُ [el-kilâm] (kâf’ın kesriyle) Kezâlik cemʹi. Ve
كَلْمٌ [kelm] Yaralamak maʹnâsına da gelir, جَرْحٌ [cerḩ] gibi. Ve dâg vurmağa dahi derler; tekûlu: كَلَمْتُهُ كَلْمًا وَقَرَأَ بَعْضُهُمْ “دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ تَكْلِمُهُمْ” (النمل، 82) أَيْ تَجْرِحُهُمْ وَتَسِمُهُمْ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı