اَلْمَحِيقُ [el-meḩîḵ] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Yufkalanıp keskinlenmiş namluya denir, kemâl-i rikkatinden gûyâ ki mahk olmuş olur; yukâlu: نَصْلٌ مَحِيقٌ أَيْ مُرَقَّقٌ مُحَدَّدٌ Ve
مَحِيقٌ [meḩîḵ] Efʹâl-i Câhiliyye’den bir ʹamel ismidir ki yevm-i miḩâḵta bir suyun sâhibi olan kimse sudan bir cânibe doğru çekilip gittikte bir âher kimse gelip o suya nüzûl ve davarını iskâ edip âhir-ı mâh-ı âtiye kadar onda ikâmet eder, baʹdehu sâhibi gelip o suya müstehak olup beynlerinde o suya مَحِيقٌ [meḩîḵ] taʹbîr ederler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı