Kamus-ı Muhit - مري maddesi

اَلْمُرِّيُّ [el-murriyy] (دُرِّىٌ [durriy] vezninde) كَامَخٌ [kâmaḣ] dedikleri idâma yaʹnî katığa şebîh bir türlü katık adıdır. كَامَخٌ [kâmaḣ] turşu taʹbîr olunan katık olacaktır. Selefte pek tatsız yaparlar idi, giderek gûnâgûn ve latîf yapılır olmakla mutlakan turşu ve salata ve cacık makûlesine ıtlâk olundu. Ve

مُرِّيٌّ [murriyy] Kezâlik bir türlü katıktır, gûyâ ki merârete mensûbdur; Fârisîde âb-kâme derler, sirke ve سَذَابٌ [sežâb] ve tuz ve biber ile tertîb ederler. Ve müfredât-ı tıbbiyyede مُرِّيٌّ [murriyy] beyne’l-etıbbâ΄ devâ-yı maʹrûf olmak üzere mersûmdur, yaʹnî bir maʹrûf devânın mâyesidir ve baʹzı turşulara da mâye olur. Sanʹatı arpa yâ buğday unu ıssı su ile tuzsuz hamur olunup incir varakına sarıldıktan sonra bir zarfta müteʹaffin olup kuruyunca sâyede hıfz ederler.

Vankulu Lugatı - مري maddesi

اَلْمَرْيُ [el-mery] (mîm’in fethi ve râ’nın sükûnuyla) Nâkanın memesin sığamaktır, sütü çıksın diye; tekûlu: مَرَيْتُ النَّاقَةَ مَرْيًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا مَسَحْتَ ضَرْعَهَا لِتَدِرَّ Ve

مَرْيٌ [mery] Atı kamçı ile yâ gayrı nesne ile sürüp kâdir olduğu denli sürʹat ettirmektir; tekûlu: مَرَيْتُ الْفَرَسَ إِذَا اسْتَخْرَجْتَ مَا عِنْدَهُ مِنَ الْجَرْيِ بِسَوْطٍ أَوْ غَيْرِهِ Ve

مَرْيٌ [mery] At ellerin oynar gibi tahrîk etmeğe dahi derler; yukâlu: مَرَى الْفَرَسُ بِيَدَيْهِ إِذَا حَرَّكَهُمَا عَلَى الْأَرْضِ كَالْعَابِثِ Ve

مَرْيٌ [mery] Yel bulutu yağdırmağa dahi derler; yukâlu: اَلرِّيحُ تَمْرِي السَّحَابَ أَيْ تَسْتَدِرُّهُ Ve bir kimsenin hakkın inkâr etmeğe dahi derler; yukâlu: مَرَاهُ حَقَّهُ إِذَا جَحَدَهُ Ve kuri΄e kavluhu taʹâlâ: ﴿أَفَتُمَارُونَهُ عَلَى مَا يَرَى﴾ (النجم، 12)