اَلْمَرْعَبَةُ [el-merʹabet] (مَرْحَلَةٌ [merḩalet] vezninde) Şenliksiz tek ü tenhâ yere denir ki elbette insâna oradan vehm ve ruʹb ʹârız u müstevlî olur, kafre-i muhîfe maʹnâsına. Ve
مَرْعَبَةٌ [merʹabet] Masdar-ı mîmî olur, sen gâfil kendi ʹâleminde iken bir kimse nâgehânî sıçrayıp yanına yâ üzerine düşmekle seni belinletmek maʹnâsına; yukâlu: رَعَبَهُ مَرْعَبَةً وَهِيَ أَنْ يَثِبَ أَحَدٌ فَيَقْعُدَ عِنْدَكَ وَأَنْتَ غَافِلٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı