Kamus-ı Muhit - معرة maddesi

مَعَرَّةُ [Meʹarret] (fetehâtla) Ḩamâ ile Ḩaleb beyninde bir belde adıdır. نُعْمَانٌ [Nuʹmân] lafzına izâfetle مَعَرَّةُ النُّعْمَانِ [Meʹarretu’n- Nuʹmân] ile müştehirdir, “ن،ع،م” mâddesinde mezkûrdur. Ve مَعَرَّةُ عَلْيَاءَ [Meʹarretu ʹAlyâ΄] onda bir mahalledir. Ve

مَعَرَّةُ [Meʹarret] Ḩaleb’e bir merhale mesâfede bir sancak ismidir ki hâlen مَعَرَّةُ مَصْرِينَ [Meʹarretu Maṡrîn] ile müteʹareftir. Ve Kefriṯâb kurbünde bir karye adıdır. Ve Efâmiye kurbünde bir karye adıdır. Ve

مَعَرُّ [Meʹarr] (hâ’sız) Şâm ülkesinde on bir karye ismidir.

اَلْمَعَرَّةُ [el-meʹarret] (mîm’in ve ʹayn’ın fethiyle) عَرٌّ [ʹarr] kelimesinden me΄hûzdur, uyuzluğa denir; yukâlu: فِيهِ مَعَرَّةٌ أَيْ جَرَبٌ Bu münâsebetle günâha ıtlâk olunur. Ve ezâ ve işkence maʹnâsına müstaʹmeldir; tekûlu: لاَ تَفْعَلْ هَذَا لاَ تُصِبْكَ مِنْهُ مَعَرَّةٌ أَيِ اثْمٌ أَوْ أَذًى Ve garâmet ve diyet ve cinâyet maʹnâlarına müstaʹmeldir. Ve

مَعَرَّةٌ [Meʹarret] Bir kevkeb adıdır ki Kehkeşân kurbünde olur. Esâs’ın beyânına göre مَعَرَّةُ [Meʹarret] felekte cihet-i Şâmiyye’de bir mahal ismidir ki nücûmu kesîr ve müştebiktir. Uyuz deveye teşbîh olunmuştur, ona mebnî feleğe جَرْبَاءُ [cerbâ΄] derler; ve minhu: سُئِلَ أَعْرَابِيٌّ عَنْ مَنْزِلِهِ فَقَالَ نَزَلْتُ بَيْنَ الْمَجَرَّةِ وَالْمَعَرَّةِ أَرَادَ بَيْنَ حَيَّيْنِ كَثِيرَيِ الْعَدَدِ Ve

مَعَرَّةٌ [meʹarret] Emîr ve ser-ʹaskerin icâzeti olmayarak ʹaskerin cenk ve kıtâl eylemesine denir. Kâle’ş-şârih ve minhu hadîsu ʹÖmer: “اَللَّهُمَّ إِنِّي أَبْرَأُ إِلَيْكَ مِنْ مَعَرَّةِ الْجَيْشِḢ وَهُوَ قِتَالُ الْجَيْشِ دُونَ إِذْنِ الْأَمِيرِ Ve

مَعَرَّةٌ [meʹarret] Gazabdan nâşî çehrenin levni dönmeğe denir.