اَلْمُنْتَدَى [el-muntedâ] (mîm’in zammı ve nûn’un sükûnuyla ve elifin kasrıyla) Bi-maʹnâhu kezâlik. Ve eger kavm müteferrik olsalar ona نَدِيٌّ [nediyy] demezler. Ve Mekke-i müşerrefe’de olan دَارُ النَّدْوَةِ [Dâru’n-Nedvet] ki onda cemʹ olup müşâvere etmek için onu Ḵuṡayy nâm kimse binâ etmişti, bu maʹnâdan ona دَارُ النَّدْوَةِ [Dâru’n-Nedvet] diye tesmiye olunmuştur. Ve
نَادِي [nâdî] Gâh olur ki ehl-i nâdî maʹnâsına gelir, nitekim Bârî taʹâlânın ﴿فَلْيَدْعُ نَادِيَهُ﴾ (العلق، 17) kavlinde نَادِي [nâdî] ʹaşîret maʹnâsınadır ki ʹaşîret ehl-i nâdîye derler. Ve نَادِي [nâdî] onların mekânı ve meclisidir, nitekim تَقَوَّضَ الْمَجْلِسُ derler ḵâf’la ve ḋâd-ı muʹceme ile “Meclis ehli perâkende oldu” maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı