اَلْأَخِرَةُ [el-aḣiret] (فَرِحَةٌ [feriḩat] vezninde) Veresi maʹnâsına istiʹmâl olunur; tekûlu: بِعْتُهُ بِأَخِرَةٍ أَيْ بِنَظِرَةٍ
اَلْأَخَرَةُ [el-aḣeret] (fetehâtla ve hemzenin zammıyla câ΄izdir) ve
اَلْأَخِيرُ [el-aḣîr] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde, niteki zikr olundu) ve
اَلْأُخُرُ [el-uḣur] (zammeteynle, kezâlik zikr olundu) ve
اَلْإِخِرِيَّا [el-iḣiriyyâ] (hemzenin ve râ’nın kesri ve yâ’nın teşdîdiyle) ve
اَلْأُخْرِيَّا [el-uḣriyyâ] (hemzenin zammıyla) ve
اَلْإِخِرِيَا [el-iḣriyyâ] (hemzenin ve râ’nın kesriyle) ve
اَلْآخِرِيَّا [el-âḣiriyyâ] (hemzenin meddiyle) Mecmûʹu her şey΄in âhirine ıtlâk olunur; yukâlu: جَاءَ أَخَرَةً وَبِأَخَرَةٍ وَأَخِيرًا وَأُخُرًا وَإِخِرِيًّا وَأُخْرِيًّا وَإِخْرِيًّا وَآخِرِيًّا أَيْ آخِرَ كُلِّ شَيْءٍ
اَلْأَخِرَّةُ [el-eḣirret] (hemzenin fethi ve ḣâ’nın kesri ve râ’nın teşdîdiyle) خَرِيرٌ [ḣarîr]in cemʹi, düz yerler maʹnâsına.
اَلْأَخِرَةُ [el-aḣiret] (hemzenin fethi ve kasrıyla ve ḣâ’nın kesriyle) Veresi, نَسِيئَةٌ [nesî΄et] maʹnâsına; yukâlu: بِعْتُهُ بِأَخِرَةٍ وَبِنَظِرَةٍ أَيْ بِنَسِيئَةٍ
اَلْأَخَرَةُ [el-aḣaret] (fethateynle ve hemzenin kasrıyla) Sonra demek olur; yukâlu: جَاءَ فُلَانٌ بِأَخَرَةٍ وَمَا عَرَفْتُهُ إِلَّا بِأَخَرَةٍ أَيْ أَخِيرًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı