أَخُّ [aḣḣ] (hemzenin fethi ve ḣâ’nın teşdîdiyle) Kelime-i tekerrüh ve te΄evvühtür ki âh demektir; gayzdan yâ hüznden nâşî söylenir; yukâlu: ضَرَبَهُ وَأَوْجَعَهُ فَقَالَ أَخّ Pes bu asvâttan olur ve âh muʹarrebi olmak aglebdir. Zemaḣşerî Muḵaddimetü’l-Edeb’de “Çunîn mekun!” ʹibâretiyle tefsîr eylemiştir ki “Şöyle eyleme!” demektir. Meselâ bir kimseden bir nâ-maʹkûl hareket sudûr ettikte onu istikrâhla “Niçin böyle ettin, niçin ediyorsun?” makâmında, kezâlik bir mâddeden izhâr-ı hüzn eyledikte söylenir. Lisânımızda âh taʹbîr olunur hemzenin meddiyle; meselâ “Âh adam! Niçin söz dinlemezsin!” denir. Ve اَخْ [aḣ- iḣ] hemzenin fethi ve kesriyle, necise denir, قَذَرٌ [ḵažer] maʹnâsına. Ve أَخٌّ [aḣḣ] kelimesinden muhaffef olur ki birâdere denir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı