اَلْأَخِيَّةُ [el-eḣiyyet] (ḣâ-yı muʹceme ile أَبِيَّةٌ [ebiyyet] vezninde ve hemzenin meddiyle ve baʹzen yâ’nın tahfîfiyle) Davar bağlayacak tavla ipine denir ki duvara bir ağaç yaʹnî kazık kakıp yâhûd yere kakıp ona bir uzun ip bağlayıp iki tarafını yere gömdükten sonra bir ucunu halka tarzında kılıp ona dâbbe bend ederler; cemʹi أَخَايَا [eḣâyâ] gelir خَطِيَّةٌ [ḣaṯiyyet] ve خَطَايَا [ḣaṯâyâ] gibi ve أَوَاخِيُّ [evâḣiyy] gelir. Ve
أَخِيَّةٌ [eḣiyyet] بَلِيَّةٌ [beliyyet] vezninde) Çadır ipine denir, طُنُبٌ [ṯunub] maʹnâsına. Ve hurmet ve zimmet maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: لَهُ عِنْدَهُ أَخِيَّةٌ أَيْ حُرْمَةٌ وَذِمَّةٌ Ve bunun aslı آخُويَةٌ [âḣûyet]tir, فَاعُولَةٌ [fâ΄ûlet] vezninde.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı