aḣyel ~ أَخْيَلُ

Vankulu Lugatı - أخيل maddesi

اَلْمَخُولُ [el-meḣûl] (mîm’in fethi ve ḣâ’nın zammı ve meddiyle) Kezâlik benleri olan kimse, مَقُولٌ [meḵûl] gibi. Bu makâmda Cevherî’nin zâhir-i ʹibâretinden fehm olunan budur ki أَخْيَلُ [aḣyel] ve ahavâtı كَثِيرُ الْخِيلَانِ maʹnâsına ola ve lâkin zâhir budur ki أَخْيَلُ ve ahavâtı mutlakan sâhib-i خَالٌ [ḣâl] maʹnâsına ola, nitekim sâhib-i Muhežžeb işâret etmiştir. Ve مَخِيلٌ [meḣîl]in ve مَخْيُولٌ [maḣyûl]ün كَثِيرُ الْخِيلَانِ maʹnâsına delâleti baʹîd olduğu hafî değildir. Ve

أَخْيَلُ [aḣyel] Boyunburan dedikleri kuşa dahi derler ki benek benek yelekleri olur; baʹzılar siyâh martıdır demiştir, nitekim evâ΄il-i kitâbda mürûr etmiştir. Ve zikr olunan kuşu ʹArab tâ΄ifesi mübârek ʹadd etmez. Ve nekireliği hâlinde munsarıf kılarlar, kaçan bununla bir kimseyi tesmiye kılıp lâ-yansarıf kılmış olsalar. Ve baʹzılar maʹrifeliği ve nekireliği hâlinde dahi lâ-yansarıf kıldılar, aslında sıfat olmağın تَخْيِيلٌ [taḣyîl]den müştakk olmak iʹtibâriyle.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı