Şârihin beyânına göre müfredi آبِدٌ [âbid]dir; mü΄ennesinde آبِدَةٌ [âbidet] denir, عَابِدٌ [ʹâbid] ve عَابِدَةٌ [ʹâbidet] gibi. Pes tevahhuş maʹnâsı iştikâk-ı kebîr cihetiyle bundan me΄hûzdur. İntehâ. Ve
أَوَابِدُ [evâbid] Âfât ve devâhîye ıtlâk olunur, zikri müddet-i medîde elsinede bâkî olduğu hasebiyle. Ve kavâfî-i şiʹrde yaʹnî fesâhat ve belâgati cihetiyle tanzîr ve peyrevliği kâbil olmayan eşʹâra ıtlâk olunur, bilâd-ı baʹîdeye menkûl ve methaf olduğuna mebnî. Burada kâfiyeden murâd şiʹrdir, cüz΄-i asîl ile küll irâde olunmuştur. Kâle fi’l-Esâs فُلاَنٌ مُولَعٌ بِأَوَابِدِ الْكَلاَمِ وَهِيَ غَرَائِبُهُ وَبِأَوَابِدِ الشِّعْرِ وَهِيَ الَّتِي لاَ تُشَاكَلُ جَوْدَةً
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı