Kamus-ı Muhit - الحدل maddesi

اَلْحُدُلُ [el-ḩudul] (zammeteynle) حُضُضٌ [ḩuḋuḋ] ismidir ki خَوْلَانٌ [ḣavlân] dedikleri dârûdur.

اَلْحِدْلُ [el-ḩidl] (ḩâ’nın kesriyle) Donun ve şalvarın uçkurluğuna denir. Ve boyun ağrısına denir ki baş yastıktan düşmek sebebiyle tahaddüs eder; tekûlu: أَخَذَنِي حِدْلٌ أَيْ وَجَعُ عُنُقٍ

اَلْحَدَلُ [el-ḩadel] (fethateynle) Zulm eylemek maʹnâsınadır; tekûlu: حَدِلَ عَلَيَّ حَدْلًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ أَيْ ظَلَمَنِي Ve bir adamın bir omuzu dîgerinden yüksek ve kalkık olmak maʹnâsınadır; yukâlu: حَدِلَ الرَّجُلُ إِذَا أَشْرَفَ أَحَدُ عَاتِقَيْهِ عَلَى الْآخَرِ Ve gözün bir yanıyla bakmak maʹnâsınadır; yukâlu: هُوَ يَحْدَلُ حَدَلًا أَيْ يَنْظُرُ فِي شِقِّ عَيْنِهِ

اَلْأَحْدَلُ [el-aḩdel] ve

اَلْحَدِلُ [el-ḩadil] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Vasflardır, bir omuzu dîgerinden kalkık olan kişiye denir; cemʹi حَدَالَى [ḩadâlâ] gelir, سَكَارَى [sekârâ] gibi. Ve ʹinde’l-baʹz أَحْدَلُ [aḩdel] boyunu bir tarafa eğri olana denir; cemʹi حُدُلٌ [ḩudul]dür كُتُبٌ [kutub] vezninde, ʹalâ-kavlin bir yanı üzere yengeç gibi yanın yanın yürür olan adama denir. Ve tek taşak hayvâna denir; yukâlu: فَرَسٌ أَحْدَلُ أَيْ ذُو خُصْيَةٍ وَاحِدَةٍ Ve solak adama denir; yukâlu: رَجُلٌ أَحْدَلُ أَيْ أَعْسَرُ Ve bir kelbin adıdır. Ve Ebû Žerr-i Ġifârî’nin feresi adıdır yâhûd bunda savâb olan cîm’le olmaktır.

اَلْحَدْلُ [el-ḩadl] (عَدْلٌ [ʹadl] vezninde) ve

اَلْحُدُولُ [el-ḩudûl] (عُدُولٌ [ʹudûl] vezninde) Cevr ve sitem eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: حَدَلَ عَلَيْهِ حَدْلًا وَحُدُولًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا جَارَ Ve

حَدْلٌ [ḩadl] Vasf olur, عَدْلٌ [ʹadl] gibi; yukâlu: إِنَّهُ لَحَدْلٌ أَيْ غَيْرُ عَدْلٍ

Vankulu Lugatı - الحدل maddesi

اَلْحَدْلُ [el-ḩadl] (ḩâ’nın fethi ve dâl’ın sükûnuyla) Bir kimseye zulm etmeğe meyl etmek; yukâlu: حَدَلَ عَلَيْهِ يَحْدِلُ حَدْلًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا مَالَ عَلَيْهِ بِالظُّلْمِ Ve

حَدْلٌ [ḩadl] Zulme meyl eden kimseye dahi ıtlâk olunur; yukâlu: رَجُلٌ غَيْرُ عَدْلٍ