اَلْحَدَثَانُ [el-Ḩadešamp;ân] (fetehâtla) Ashâbdan Evs nâm zâtın pederi ismidir.
اَلْحِدْثَانُ [el-ḩidšamp;ân] (ḩâ’nın kesriyle) Bir nesnenin evvel ve ibtidâsına yaʹnî henüz tâzeliği hâletine ve hengâmına denir; yukâlu: كَانَ ذَلِكَ فِي حِدْثَانِ أَمْرِهِ أَيْ فِي أَوَّلِهِ وَابْتِدَائِهِ Ve
حِدْثَانُ الدَّهْرِ [ḩidšamp;ânu’d-dehr] Zamânın nev-be-nev-peydâ olan nevâ΄ib ve nevâziline ıtlâk olunur.
اَلْحُدْثَانُ [el-ḩudšamp;ân] (ḩâ’nın zammı ve dâl’ın sükûnuyla) حَدَثٌ [ḩadešamp;]in cemʹi.
اَلْحَدَثُ [el-ḩadešamp;] (ḩâ’nın ve dâl’ın fethiyle) ve
اَلْحَدْثَى [el-ḩadšamp;â] (ḩâ’nın fethiyle ve dâl’ın sükûnu ve elif-i maksûre ile) ve
اَلْحَادِثَةُ [el-ḩâdišamp;et] ve
اَلْحَدَثَانُ [el-ḩedešamp;ân] (ḩâ’nın ve dâl’ın fethiyle) Âbdesti sıyan nesne. Cemîʹisi bir maʹnâyadır. Ve
حَدَثٌ [ḩadešamp;] Tâze yiğide dahi derler; yukâlu: رَجُلٌ حَدَثٌ أَيْ شَابٌّ Ve eger سِنٌّ [sinn]i zikr etsen رَجُلٌ حَدِيثُ السِّنِّ derler.
اَلْحِدْثَانُ [el-ḩidšamp;ân] (ḩâ’nın kesriyle ve dâl’ın sükûnuyla) ve
اَلْحَدَاثَةُ [el-ḩadâšamp;et] (fethateynle) Bir nesnenin ibtidâsına ve tarâvetine derler; yukâlu: إِفْعَلْ ذَلِكَ الْأَمْرِ بِحِدْثَانِهِ وَبِحَدَاثَتِهِ أَيْ فِي أَوَّلِهِ وَطَرَاءَتِهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı