الحِصْرِمُ [el-ḩiṡrim] (زِبْرِجٌ [zibric] vezninde) Hâm ve nâ-puhte hurmâya denir ki koruk taʹbîr olunur. Ve be-gâyet bahîl ve cimri adama ıtlâk olunur.Kezâlik üzümün ibtidâ kertesine denir, henüz yeşil oldukça ki ona dahi koruk taʹbîr olunur;gölgede kurumuşunun meshûkunu hammâmda gereği gibi bedene sürmek o sene zarfında bedende حَصَفَةٌ [ḩaṡafet] tahaddüsüne mâniʹ ve vücûdu takviyet ve tebrîd husûsunda nâfiʹdir. Ve
حِصْرِمٌ [ḩiṡrim] Kuyudan kova çıkaracak çengele denir; yukâlu: أَخْرَجَ الدَّلْوَ بِالْخِصْرِمِ وَهِيَ الْحَدِيدَةُ الَّتِي تُخْرَجُ بِهَا الدَّلْوُ Ve bodur adama denir. Ve yaban narı ağacının yemişine denir. Ve mutlakan her nesnenin ekl ve tenâvüle salâhiyyeti olmayan kemterine denir. Ve Ġûrek b. el-Ḩiṡrim el-Ḩiṡrimî, Sâdıḵ’tan rivâyet-i hadîs eyledi.Garîbdir ki peder ve piser nâ-puhtelikten kurtulmamışlar, zîrâ gûrek dahi Fârisîde koruğa denir ve kâf edât-ı tasgîrdir.
اَلْحِصْرِمُ [el-ḩiṡrim] (ḩâ’nın ve râ’nın kesri ve ṡâd-ı mühmelenin mâ-beynde sükûnuyla) Teng olup bahîl olan kimse.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı