اَلْحَشِيُّ [el-ḩaşiyy] (غَنِيٌّ [ġaniyy] vezninde) ve
اَلْحَشْيَانُ [el-ḩaşyân] (سَكْرَانُ [sekrân] vezninde) Har har hışılayıp soluyan kişiye denir; mü΄ennesi حَشِيَّةٌ [ḩaşiyyet] ve حَشْيَاءُ [ḩaşyâ΄]dır; yukâlu: هُوَ حَشٍ وَحَشْيَانُ وَهِيَ حَشِيَّةٌ وَحَشْيَاءُ إِذَا أَخَذَهُ الرَّبْوُ Ve
حَشِيٌّ [ḩaşiyy] (غَنِيٌّ [ġaniyy] vezninde) Kökü çürüyüp tebâh olmuş yâhûd kurumuş otluğa denir.
اَلْحَشِي [el-ḩaşî] (ḩâ’nın fethi ve şîn’in kesri ve meddiyle) Zikr olunan sıfat üzere olan kimse.
اَلْحَشِيُّ [el-ḩaşiyy] (ḩâ’nın fethi ve yâ’nın teşdîdiyle فَعِيلٌ [faʹîl] vezni üzere) Kuru olan nesne, yâbis maʹnâsına, Aṡmaʹî rivâyeti üzere.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı